Vietnam in vogelvlucht

Lieve lezers,

Sorry dat het alweer zolang is geleden dat ik wat van mij heb laten horen. Het is soms best lastig om een goede computer te vinden en tijd te maken voor een verhaal. Ondertussen heb ik er alweer drie weken Vietnam opzitten. Nu ben ik aangekomen in Laos. Ik zal jullie wat meer vertellen over mijn avonturen in Vietnam.

Als ik aan Vietnam denk, denk ik aan: koffie drinken, geen tuk tuk maar een scooter, vriendelijke mensen en een mooie natuur. In drie weken tijd hebben Paulien en ik behoorlijk wat beleefd. Zo hebben we bijvoorbeeld 550 km achterop de motor gezeten bij een easy rider. We zijn van Dalat naar Nha Trang gereden. Dit was wel verspreid over drie dagen. We hadden geluk dat we leuke easy riders hadden, dat maakt de trip nog leuker. De easy riders wisten de mooie plekjes en konden ons veel over Vietnam vertellen. We hebben verschillende dingen bezocht zoals: een koffieplantage, waterval, silk factory en een rubberplantage. Ook hadden we tijdens deze trip op een olifant gereden. Dit was een rit van bijna een uur en we waren zelfs het water in gegaan. Dit was echt een hele bijzondere ervaring. Ik zou zo weer met een easy rider mee gaan.

Wat ook een hele mooie ervaring was, was canyoning. Door de rivier heen, water gliding en abseilen. We hadden van ons buurmeisje Judith gehoord dat we dit echt moesten doen in Dalat. Normaal gesproken krijg je een wetsuit, maar in dit geval moest je je eigen kleding aanhouden. Eerst gingen we een uurtje oefenen, voordat we het water in mochten. We moeten meteen al achttien meter naar beneden abseilen. Je mocht in koppels naar beneden. Paulien was telkens de 'kerel'. De mannen kregen namelijk de wat moeilijkere afdalingen. Je had afdelingen waar je eerst lopend naar beneden moest, maar daarna springend. In het springgedeelte was ik niet zo goed, maar Paulien sprong daarentegen als een malle. Daarom liet ik haar maar de kerel zijn ;). Het was die dag heel koud. Dat was wel jammer, maar dat mocht de pret niet deren. Over de rotsen glijden als een glijbaan vond ik ook heel leuk om te doen. Ik voelde me net weer even een klein kind. Achterstevoren, met zijn tweeën tegelijk of gewoon 'normaal'. Kortom een super avontuur wat je alleen wat blauwe plekken en spierpijn oplevert. Maar dat is het zeker waard!

Omdat dit voor ons nog niet genoeg avontuur was, hadden we ook scooters gehuurd om zelf een behoorlijk stuk rond te crossen. We zijn van Hoi An naar Hue gereden. Dit is ongeveer 140 km. De weg naar de eindbestemming toe was heel mooi. Door de bergen heen en uitzicht op water. In de bergen was het ook rustig, dus we konden echt genieten van het uitzicht. Helaas waren Paulien en ik natuurlijk verdwaald en ik had de nodige pech. Eerst een lekke band en daarna kon de scooter niet meer starten. Met veel pijn en moeite hebben we dus de eindbestemming bereikt. Omdat we 2,5 uur te laat waren mochten we onze bagage niet meer terug. Het kantoor was dicht en we moesten de volgende dag maar terug komen. Op het moment zelf baalde ik enorm. Geld kwijt aan reparaties en ik moest wachten op mijn spullen. Nu kan ik er gelukkig om lachen. Ook heb ik er een goede herinnering aan over gehouden, want we hebben vaker een scooter gehuurd. De tweede keer was alleen op een eiland rondcrossen en zonder pech gelukkig!

Nu we het over verschillende vervoersmiddelen hebben gehad, kan ik jullie ook wel over onze boottocht vertellen. We zijn namelijk naar Hallong Bay geweest. Dit is echt een prachtig gebied in het noorden van Vietnam. Helaas was het wel mistig, dus het uitzicht was iets minder. We hebben een nacht op de boot geslapen en een nacht in een hotel. We hebben hier leuke mensen leren kennen en van de natuur genoten. Het eiland Cat Ba was geweldig. Hier hadden we zelfs af en toe nog blauwe lucht gezien. Ik denk echt dat Hallong Bay prachtig is als er geen mist is.

We hadden ons avontuur in Vietnam afgesloten in Sapa. Sapa is een bergdorpje dicht bij de Chinese grens. Hier hadden we verschillende villages van de bergbevolking bezocht. Het was heel bijzonder om dit volk te zien en ook om te zien hoe ze leven. De omgeving is hier super mooi. Je hebt verschillende rijstplantages. Ze hebben hier soort van trappen aangelegd, omdat dit beter is met de regen. Tijdens je wandeling naar de villages lopen de inwoners van de villages met je mee. Ze willen graag dingen verkopen. De vrouwen lopen met kinderen op hun rug. Ook over wegen die glad zijn. Ze hebben er dan nog behoorlijke tempo inzitten. Het was heel bijzonder om dit volk te zien. Ik had ook echt het gevoel dat ik weer in een ander land was, omdat dit heel anders is dan de rest van Vietnam. Dit was een hele mooie afsluiting. Vooral omdat we tijdens deze trip een super luxe hotel had en goed eten. Ook tijdens deze trip hadden we weer leuke mensen leren kennen.

Ik kijk terug op een mooie tijd in Vietnam. Nu zijn we aangekomen in Laos. We zijn nog steeds miljonair en trekken de ene miljoen na de andere miljoen uit de muur! We hebben de lange broeken en vesten weer ingewisseld voor korte broeken en t-shirts. De tuk tuk hebben we ook weer terug. Verder kan ik jullie niet zoveel over Laos vertellen. Ik probeer dit zo snel mogelijk te doen!

Liefs vanuit Luang Prabang (Laos)